|
ทัวร์เทคโนฯ มก. | |
อันยอง ฮาเซโย สวัสดีคะพี่ ๆ Korea Center ทุกคนนะคะ สวัสดีพี่ บอย พี่ ดวง พี่ต้น คุณน้อง คุณส้มแป้น (ที่เราแอบเรียกว่าคุณส้มโอมาทีนึง อายมั่ก ๆ) นะคะ เพิ่งกลับมาถึงบ้านคะ นอนตายยาวเลย นอนตายเป็นปลาตากแห้งคะ พอเท้าแตะแผ่นดินไทย ก็อยากจะกราบแผ่นดินไทยก่อนเลย (เอ..แอบกัดใครรึเปล่าน๊า...เฮอ ๆ ) ก็สัมผัสได้ถึงความร้อนระอุเลยคะ อ่ะ ต้องขอขอบคุณทีมงาน Korea Center อีกครั้งนะคะที่ทำให้การเดินทางไปเกาหลีครั้งนี้สนุกสนาน มีความสุข ได้ความรู้ ได้เพื่อนเพิ่มขึ้นอีก นะคะ คอมเม้นทีมงานนิดนุงนะคะ ... ทีมงานทำงานกันกันเป็นทีมดีมากคะ แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของทุกคนและบริษัทว่ามีมากน้อยเพียงใด แต่ว่าโปรแกรมมันเบียดกันไปหน่อย แต่เราก็เข้าใจเหตุและผลกันทุกคนคะ แต่โดยภาพรวมก็มีความสุข สนุกสนาน ดีคะ อุปสรรคอะไรหลาย ๆ ก็มี แต่มันก็คือจุดเล็ก ๆ ที่เรามองข้ามไปได้ ความพอใจของพวกเราที่มีต่อทริปนี้เป็นยังไง พี่ดวง พี่บอย สามารถวัดได้จากเสียงหัวเราะของเรานะคะ (คันสองคะพี่ หนุกหนาน ๆ) ขอเม้นพี่ดวงพี่บอยหน่อยนะคะ พี่บอย เป็นพี่ที่...เรียกได้ว่า ทักษะการพูดเป็นเลิศ ดีคะ พูดไรขำไปหมด แต่แทรกด้วยสาระ (ดี ๆ) ให้ความรู้ ให้แง่คิดกับเราได้ดี เกี่ยวกับประเทศเกาหลี ว่า เหตุใด ประเทศที่เคยล้าช้า ไม่เจริญ กลับมายืนแถวหน้าได้อย่างเต็มภาคภูมิ คะ เราก็ขอเก็บส่วนที่ดี ๆ นำไปปรับใช้กับตัวเอง เมื่อเราทำให้ชีวิตเราดี เราก็จะแผ่ไปสังคมเราได้อีก เกาหลีเป็นเมืองที่น่าอยู่ แต่ไม่อยากอยู่คะ เพราะอะไร..คนที่เคยไปคงจะเข้าใจนะคะ ส่วนพี่ดวง น่ารักคะ เป็นกันเองดี ก็ดีคะ ดูแลตั้งแต่ไปจนกลับ ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้ยืมมือถือโทรตามคนที่บ้านมารับ ขอบคุณจริง ๆ คะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ (มีคนเขาฝากมาคะ...เหอๆๆๆ) ไว้จะส่งรูปไปให้ดูนะคะ หรือถ้ายังไงก็เข้าไปดูใน hi5 ของอุ๊บอิ๊บเองละกาน จะ link ให้นะคะ ไว้จะมาเม้นใหม่นะคะ ไว้เจอกันภาค 2
| |
ผู้ตั้งกระทู้ อุ๊บอิ๊บ :: วันที่ลงประกาศ 2008-03-07 20:57:01 IP : 117.47.148.147 |
1 |
ความคิดเห็นที่ 1 (986558) | |
บัส2 หนุกหนานโคดๆ แม้คุณดวงจะสมน้ำหน้าน้องคนนึงที่โทรกลับเมืองไทยไม่ได้ก็ตาม ก็ยังพอกล้อมแกล้ม คุนบอยน่าร๊ากก คุณต้นใจดียิ้มเก่ง คุณส้มแป้น กับคุณนอ้งคนสวย รวมไปถึงไกด์จีนน่ารักที่ขอชมเชยว่าอดทนต่อพวกเราได้เก่งจริงๆ 55 แต่รู้สึกว่าบัส1 ไกด์จีนไม่น่าร๊ากเท่าบัสเรานิ อิอิ อยากไปเล่นสกีอีกนะ มันส์มาก หลังจากล้มกลิ้งโคโร่มาหลายรอบก็สนุกและอยากไปอีก ไว้เรียนจบแล้วจะไปใหม่ แต่ตอนนี้ไปเชียร์คุณแม่แล้วให้พาแก๊งค์เพื่อนๆไปซิ่งกันซะ เพราะรู้ว่าทีมงานต้องเทคแคร์ดีแน่ๆ แต่ขออาหารว่างระหว่างววันมั่งเหอะ ..นะ .. ที่ไม่ใช่แค่ให้ชิมเพื่อขายอ่ะ อาหารว่างแก้หิวอ่ะ นะเด็กกำลังโต ..ง่า หนุกๆ ดีๆ ชอบๆ ขอบคุณค๊าบบบ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น บัส2 ที่ไม่ใช่ทีมชาติ วันที่ตอบ 2008-03-08 11:02:54 IP : 158.108.2.10 |
ความคิดเห็นที่ 2 (986786) | |
เรื่องการเดินทางไปประเทศเกาหลีในครั้งนี้ ถือได้ว่าเป็นครั้งแรกของหลาย ๆ คน บางคน ไม่เคยขึ้นเครื่องบิน ไม่เคยไปต่างประเทศ ไม่เคยเห็นหิมะ ไม่เคยในหลาย ๆ เรื่อง อะไร ๆ ก็เป็นครั้งแรก นี่ก็เป็นครั้งแรกของอุ๊บอิ๊บที่ได้ไปต่างประเทศ ได้นั่งรถไฟ ktx ได้นั่ง taxi ที่โซลครั้งแรก ได้เห็นหิมะตกตั้งแต่แรกเริ่ม จนมาเห็นอีกทีก็ขาวโพลนเต็มไปหมดในเช้าอีกวัน ไปเล่าให้คนที่บ้านฟัง ไม่ว่าจะเป็น พ่อ แม่ พี่สาว หลานชาย ว่าที่ ๆ ไปเป็นอย่างไร เขามีข้อดี ข้อด้อยตรงไหน ความต่างของวัฒนธรรมของไทยกับเกาหลีต่างกันอย่างไร (ในมุมที่เราเห็น) และได้สอนหลานชายวัยเกือบ 5 ขวบพูดคำว่า อันยองฮาเซโย ด้วย เป็นครั้งแรกที่ไปกับทัวร์คะ เพราะปกติไม่ชอบทำตามอะไรใคร ไม่ชอบไปตามตารางที่ใครวางไว้ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ไปกับทัวร์ รู้สึกเซ็งหน่อย ๆ กับอะไร ๆ ที่มันรีบเร่ง คือ เร่งตื่น เริ่งกิน เร่งนอน เร่งเที่ยว เริ่งถ่ายรูป เร่งไปหมดทุกอย่าง ไม่ชอบคะ แต่ก็เข้าใจว่า นี่คือมากับทัวร์ มันต้องเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว เจ็บใจที่ดงแดมุนคะ ไม่ได้ซื้ออะไรเลย โดยเฉพาะไม่ได้ไปซื้อเสื้อผ้าให้แม่ เพราะมีเวลาน้อยมาก (อะไรมันจะรีบขนาดนั้น) อยากไปฝั่ง stadium มาก เพื่อนได้เสื้อนอกมา คิดเป็นเงินไทยแค่ แปดร้อยกว่าบาทเอง สวยไฮโซสุดริ๊ด..เสียดายคะที่ไม่ได้ไปฝั่งนั้น อยู่แต่แถว ๆ doota ถนนที่มี etude แค่นั้น เซ็งคะกับการเที่ยวซื้อของให้คนอื่น.. (อันนี้เซ็งตัวเองมากกว่า) สำหรับตอนไปเมียงดง ดีใจคะที่ได้ไปเดิน รู้สึกว่า ของแพงไปหมดไม่ได้ถูกเลย พอ ๆ กับดงแดมุนเลย ผู้ชายก็ไม่น่ามองคะ ไม่มากับแฟน ก็ผู้ชายดอกไม้ซะหมด พลาสติกซะหมดคนแถวนั้น หาที่ธรรมชาติสุด ๆ ไม่มีเลยจริง ๆ เมียงดงก็ได้เครื่องสำอางให้คนอื่นกับตัวเอง แค่นั้น กว่าจะเจอร้านก็ทำเอางงเหมือนกัน ก็ไปละลายเงินวอนที่ etude เช่นเดิม หลังจากนั้นก็กลับไปที่โรงแรม ที่เราพักฝั่งตรงข้ามกับ ซอยเมียงดงพอดี เพื่อนเราเจอ ซันนี่เพื่อนสนิทที่หน้าโรงแรมด้วย (มันหันมายิ้มให้เพื่อนเราแล้วก็เดินเข้าซอยนั้นไปเลย รีบซะด้วย ...ซอยนั้นเป็นซอยพวกผับอ่ะคะ) กว่าจะจัดของเสร็จ ก็โห่...นานพอตัว.. แล้วก็หลับไป แล้วก็ morning call อีกแล้ว 6 โมงอีกแล้ว เซ็งคะ แต่ก็ต้องรีบเพราะคนอื่นรออยู่.. หลังจากนั้นก็มีกิจกรรมอีกมากมายที่ขี้เกียจพิมพ์ หลังกลับมาจาก Busan ก็ดึก ด้วยความอยากที่จะซื้อของ เพราะต้องซื้อให้ได้ จึงตัดสินใจ นั่ง taxi ไปดงแดมุน กับน้องอีกสองคน ขาไป 3600 ขากลับ 4000 สะใจดีแต่ก็ได้มานิดนึง แบบไม่ถูกใจด้วย หมดตูดอีกต่างหาก จากนั้นก็กว่าจะได้นอนก็ตีสาม morning call หกโมงเช้าอีกแล้ว โทรมสุด ๆ อันนี้เขาเรียกกว่าทำตัวเองคะ ไม่ได้เกี่ยวกับใครเล้ย... หาเรื่องแท้ ๆ จากนั้นเราก็ต้องกลับแล้ว ก่อนกลับก็ไปเที่ยวหลายที่คะ สนุกดีคะ คำพูดติดปากของเราตอนนั้นก็คือ.. นี่ ๆ มีที่เหลือบ้างมั้ย เต็มยัง น้ำหนักเกินยัง คือแบบว่า เครื่องสำอางเราเยอะมาก มีที่ว่างมั้ย นี่ขนาดซื้อกระเป๋ามาเพิ่มอีกอันนะเนี่ย.. ยังไม่พอยัดใส่เลย... แต่ก็มีเพื่อน ๆ ใจดี คือน้องอั๋น และน้องเนยที่สงเคราะห์ให้ ก็ผ่านไปได้ด้วยดีคะ ตอนนี้ยังติดตื่นเช้าอยู่เลย แต่ก็ดีคะเพราะปกติเวลาทำงานเรา 8.30 เราก็ไป 9.00 สายประจำเลย ถ่ายรูปมาเยอะแยะมากมาย ชัดมั่งไม่ชัดมั่ง เซ็งคะ ไม่ค่อยมีรูปตัวเอง มีแต่รูปคนอื่น ส่วนรูปตัวเองก็อยู่กล้องคนอื่น เพื่อน ๆ ที่ไปด้วยกัน ถ้ายังไงส่งรูปเรามาให้มั่งนะคะ ขอตัวไปเคลียร์ของก่อนนะคะ ไว้เจอกันใหม่ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น อุ๊บอิ๊บ วันที่ตอบ 2008-03-08 15:37:10 IP : 124.122.205.57 |
1 |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 818210 |